زبان غریب غمگین

زبان غریب غمگین مجموعه‌ای است از جستارهایی سفرنامه‌مانند که هاروکی موراکامی، نویسنده نام‌آشنای ژاپنی، طی اقامت دوساله‌اش در ایالات متحده نوشته؛ یادداشت‌هایی که گاه بسیار شخصی‌اند، گاه تحلیلی و توصیفی، گاه ایستاده بر مرز میان داستان و حقیقت، خیال و حافظه. موراکامی در اوایل دهه نود از شهرت کلافه‌کننده‌اش در ژاپن به گمنامی تدریس در ایالات متحده پناه برد. او، که تا پیش از این در مرداب توقعات ادبی بی‌حدو‌حصر هم‌وطنانش دست‌وپا می‌زد، حالا به کسوت ناشناسی کم‌رو درآمده بود که عمده زمانش را به جدال با موانع پیش‌پا‌افتاده زندگی یک مهاجر می‌گذراند. او در این ایام، با همان لحن شوخ و رک همیشگی، از تجربه زندگی در سایه زبانی خارجی نوشت که توامان دری است به سوی دانسته‌های تازه و دیواری است مقابل پیوندهای نو. عنوان این مجموعه جستار نیز گویای همین موقعیت تلخ و شیرین است: زبانی خارجی همچنان که قادر است مفید و حتی رهایی‌بخش باشد، گرد غم بر تو می‌نشاند چون هرگز نمی‌توانی به تمامی صاحبش شوی. مجموعه جستار زبان غریب غمگین تا به حال رسما به انگلیسی برگردانده نشده و ترجمه پیش‌رو از ژاپنی است...